ตายแล้วรู้อะไรบ้าง

มีคนใช้ชื่อว่า “นายพี” เขาไปถามในบอร์ดของเว็บพลังจิตว่า

อยากทราบว่า ถ้าสมัยมีชีวิต คนหนึ่งเข้าใจผิดและกระทำสิ่งเลวร้ายกับบุคคลรายนั้น เวลาหมดอายุไขไปแล้ว  จะมี ฌานให้รู้สำนึกในสิ่งที่ถูกต้องหรือไม่ เช่น คนนี้ที่เคยเข้าใจผิดและกระทำสิ่งเลวร้ายกับบุคคลรายนั้น จะได้รับรู้ความจริงและเข้าใจสิ่งที่ถูกต้องว่า เขาเคยเข้าใจผิด เปลี่ยนมาเป็นเข้าใจเรื่องจริงอย่างถ่องแท้หรือไม่ รวมถึงจะสำนึกถึงบาปกรรมที่กระทำเลวร้ายกับบุคคลเหล่านั้นหรือไม่

คนถามนี่ สงสัยว่าจะถูกคนติฉินนินทามา แล้วเกิดความเจ็บใจที่ว่า ตนเองไม่ผิด เมื่อไอ้นั่นตายไปแล้วจะรู้หรือไม่ว่า “มึงเข้าใจผิดเกี่ยวกับกู” ทำนองนั้น

จึงมาถามเพื่อความสะใจของตนเอง

มีผู้มาตอบคำถาม 3 คน ดังนี้

คนใช้ชื่อ ฮั้วโต๋

เวลาที่คนจะละสังขารหรือหมดอายุขัยสิ้นบุญ ก็คือช่วงเวลาที่หมดสติก่อน ไม่รู้สึกตัว หรือที่เรียกว่า เข้าตรีทูต นั่นเอง ในช่วงเวลานี้แหละที่ผลบุญและบาปจะมาปรากฏให้เขาเห็นตั้งแต่ต้นจนจบ ถ้าทำบุญมามากจิตเป็นสุข ก็จะจากไปแบบมีความสุขสู่สุขคติ ถ้ามีบาปมากก็จะจากไปแบบทุกข์และทรมานมาก จึงนำไปสู่ ทุกข์ แห่งอบายภูมิทั้ง 4 พอสำนึกขึ้นได้ก็สายเสียแล้ว ที่จะมาสร้างความดีหรือบุญกุศล เพราะไม่มีร่างกายแล้ว เพราะฉะนั้น เมื่อยังมีชีวิตอยู่ มีร่างกายสมบูรณ์จึงควรหมั่นสร้างความดีไว้ให้มาก จะได้ไม่เสียดายภายหลัง และสายเสียแล้ว

ฮั้วโต๋นี่ก็ตอบมั่ว 

ที่ว่า “ช่วงเวลาเข้าตรีทูต ช่วงเวลานี้แหละที่ผลบุญและบาปจะมาปรากฏให้เขาเห็นตั้งแต่ต้นจนจบ” ข้อความนี้ไม่จริง 

ยกตัวอย่างให้มันสุดกู่เลยก็เช่น เมื่อกลางดึกของวันที่ 27 เม.ย. 2555 ฟอร์จูนเนอร์กับ ปอร์เช่ชนกันบนดอนเมืองโทลเวย์  คนตาย 2 คนจะมีอาการตรีทูตให้เห็นหรือไม่ 

อาการตรีทูตนั้น จะเกิดสำหรับพวกที่ป่วยตายหรือแก่ตายเท่านั้น

อย่างไรก็ดี อาการที่เกิดก่อนตายนั้น ส่งผลอย่างมากต่อการไปเกิดในสุคติภูมิหรืออบายภูมิ เพราะ คนที่เกิดมาในโลกนี้ ไม่มีใครเลยกระทำความดีอย่างเดียว หรือกระทำความชั่วอย่างเดียว

ทุกคนต้องกระทำทั้งกรรมดี กรรมชั่ว

ตามหลักการของกรรมนั้น  ถ้ากระทำความดีมากกว่า ก็ไปสุคติภูมิก่อน แต่ถ้ากระทำความชั่วมากกว่าก็ไปอบายภูมิก่อน 

แต่ก็มีพวกที่หลวงพ่อวัดปากน้ำกล่าวว่า “หลงตาย”

กล่าวคือ ทำความดีมากกว่า สมควรที่จะไปสุคติภูมิ แต่ก่อนตายดันทะลึ่งนึกถึงความชั่วที่ทำมา การนึกถึงความชั่วนั้น จึงส่งผลให้ไปเกิดในอบายภูมิ

คนที่คิดในแง่ดีหน่อย ก็อาจจะคิดว่า “ไม่เห็นเป็นไรเลย กรรมชั่วหมดแล้ว ก็ไปสุคติภูมิ” 

ในความเป็นจริง มันไม่ได้เป็นเช่นนั้น เพราะ การไปเกิดในอบายภูมินั้น  มันจะส่งผลให้ไปกระทำความชั่วเพิ่มเติมเข้าอีก กรรมดีที่สร้างไว้ก็รอไปเถอะ

ดังนั้น หลวงพ่อวัดปากน้ำจึงเน้นเรื่องนี้มาก

ท่านจึงสอนว่า “กรรมชั่ว” ที่ทำมาแล้ว “ลืม” ไปให้หมด อย่าให้เหลืออยู่  ถ้าคิดถึงมันเรื่อยๆ อาจจะเกิดอาการ “หลงตาย” ขึ้นมาได้

แล้วก็จะ “ซวย” หนักๆ เลย

คนใช้ชื่อ khomeraya

คำถามที่ถามว่า คนที่ตายจะรู้ว่าเข้าใจผิด แล้วเปลี่ยนมาเข้าใจถูกต้องหรือไม่ คำตอบก็คือ ไม่แน่เสมอไป เพราะบางกรณีจะต้องมีพื้นฐานจิตใจที่ดี มีมุมมองที่ดี ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือผี จึงอาจทำความเข้าใจในเรื่องที่เข้าใจผิดได้ง่าย อีกทั้งจะเรียกว่าคนตายทุกคนมีญาณหยั่งรู้ทุกเรื่องทุกราวแจ่มแจ้ง ก็คงพูดลำบาก เพราะยังมีอวิชชาบดบังอยู่ คำถามต่อที่ว่า แล้วจะสำนึกถึงบาปกรรมที่กระทำเลวร้ายหรือไม่ คำตอบก็คือ ก็ไม่แน่เสมอไปอีก ไม่อย่างนั้นจะมีคำว่า "เจ้ากรรมนายเวร" เหรอ ทุกคนก็ให้อภัยไปหมดแล้วซิ เพียงแต่ว่าคนที่ตายหากถูกลงโทษ แล้วสำนึกถึงทุกขเวทนาที่กำลังได้รับอยู่นะใช่ แต่ไม่ได้หมายความว่า ถ้ามีโอกาสกลับมาเกิด จะไม่ทำผิดอีก ..... เปรียบเทียบเหมือนกับฆาตกรต่อเนื่อง ซึ่งคนที่จะเป็นฆาตกรต่อเนื่อง ก็ต้องมีจิตใจวิปริต ใช่ไหม ต่อมาหากถูกจับขังคุก ตอนอยู่ในคุก ก็ได้รับความลำบากต่างๆนานา ย่อมสำนึกในความลำบาก แต่ถามว่าหากปล่อยตัวออกมา จะกลับมาฆ่าคนต่ออีกหรือไม่..... คำตอบก็คือ ก็ยังสามารถฆ่าคนได้ มีคำกล่าวที่น่าประทับใจว่า คนนะ มือเท้าเปื้อนดินเปื้อนฝุ่นล้างออกง่าย แต่ใจคนที่สกปรกเนี่ย ล้างออกยากมากนะ....

คนใช้ชื่อ khomeraya นี่ แทงกั๊กอยู่เรื่อย  แล้วมันจะมาตอบคำถามทำไมก็ไม่รู้

ในทางวิชาธรรมกายแล้ว คนตายไปแล้ว รู้เลยว่า ชาติที่มาเกิดนั้น ทำความดีอะไรไปบ้าง ทำความชั่วอะไรไปบ้าง  ดวงบารมีจะเป็นตัวบอกเอง

แล้วคำว่า “เจ้ากรรมนายเวร” ที่เชื่อกันโดยทั่วไปนั้น ไม่มีนะครับ เป็นความเข้าใจผิด  

ที่ผมว่า “ที่เชื่อกันโดยทั่วไป” นั้น หมายถึงความเชื่อที่ว่า มีเจ้ากรรมนายเวรคอยจ้องล้างผลาญเราตลอดไป ทำนองนั้น

เพราะ คนเรามีกรรมสลับซับซ้อนมาก  ส่วนใหญ่ตายแล้วก็จะต้องไปตามผลของกรรม ใครจะมัวไม่ยอมเกิด เพื่อมาจ้องล้างผลาญศัตรูอยู่  มันผิดหลักการ

แต่มีโอกาสเป็นไปได้ที่ว่า  คนๆ หนึ่ง กำลังเป็นสัมภเวสี เพื่อหาที่เกิดอยู่ แล้วไปพบศัตรู  สัมภเวสีตนนั้น ก็อาจจะทำร้ายเอาได้

คนใช้ชื่อ Hygena

ที่ท่านๆทั้งหลายกล่าวมาถูกต้องครับ และจิตก่อนตายก็เป็นสิ่งสำคัญครับ ถ้าคิดเรื่องดีๆ คิดถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ก็จะได้เกิดในภพ ภูมิที่ดี แต่ถ้าใจคิดเรื่องอาฆาต พยาบาท เบียดเบียน แก้แค้น ห่วงที่เรารัก ห่วงทรัพย์สมบัติ หรืออะไรต่างๆนานาๆที่ทำให้จิตเป็นทุกข์ ก็จะส่งผลให้เค้าไปเกิดในภพ ภูมิที่ต่ำ ซึ่งคนๆ นั้นจะทราบได้เองว่าตนเองจะได้ไปที่สูง หรือ ที่ต่ำ จากนิมิตที่ได้เห็น เป็นต้นว่า เห็นป่าเขา ทะเล แม่น้ำ ก็จะเกิดเป็นสัตว์เดรัชฉาน เห็นที่มืดมิด และ วังเวง ก็จะเกิดเป็นสัตว์นรก ถ้าเห็นที่ๆมีแสงสว่าง แลดูอบอุ่น ก็จะเกิดในชั้นพรหม เทวดา ฯลฯ

คนใช้ชื่อ Hygena นี่ ถ้าทำข้อสอบปรนัย ก็คงชอบเลือกกา “ถูกทั้งหมด” เข้าใจไม่เข้าใจกูไม่รู้ กูขอกาถูกทั้งหมดเอาไว้ก่อน 

ที่ตอบๆ มาก็มั่วอีกเช่นเดียวกัน

โดยสรุป ในทางวิชาธรรมกาย คนตายไปแล้ว จะรู้เรื่องกรรมดีกรรมชั่วของชาติปัจจุบันเป็นอย่างดี เพราะ ดวงบารมีของตนเองจะเป็นผู้บอก 

อาการก่อนตายนั้น ไม่ได้เป็นตัวบอกกรรมดีกรรมชั่ว แต่สามารถชี้ได้ว่า คนตายคนนั้นจะไปสุคติภูมิหรืออบายภูมิ

ถ้าทำกรรมดีไว้มาก แต่ก่อนตายไปนึกถึงกรรมชั่ว อย่างนี้ หลวงพ่อวัดปากน้ำเรียกว่า “หลงตาย” ทางแก้ก็คือ ลืมกรรมชั่วให้หมด อย่าไปนึกถึง นึกถึงแต่กรรมดีไว้เสมอ  นึกตอนยังไม่ใกล้ตายนี่แหละ 

ฝึกไว้  ถ้ามัวรอไปนึกตอนใกล้ๆ ตาย มันจะไม่ทัน  แล้วอาการ “หลงตาย” อาจจะเกิดกับท่านก็ได้...

-------------------------

เขียนโดย ดร. มนัส โกมลฑา Ph.D. (สหวิทยาการ)

www.manaskomoltha.net

Facebook Fanpage: https://www.facebook.com/manas4299/

Line ID : manas4299

Youtube: https://www.youtube.com/user/mommeam4299/

โทรศัพท์ : 083-4616989